به اندازه تمام کودکی هامان دروغ گفتیم ُ
نه تو واژه واژه ی غزل های کبودم را
دوست داشتی ُ
نه من از تو ردیف و قافیه ساختم
و نه تو رنگ چشمان مرا لمس کردی.
دروغ گفتیم و با دروغ بزرگ شدیم
و اینک نه انگشتان شاعرم
و نه قلم های تو ُ
هیچدام نمی توانند
دروغ هایمان را ببخشند
نظرات شما عزیزان:
|
ورود
اعضا:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
تبادل
لینک هوشمند